Desprovisto de min
¿Porque tocas o meu peito novamente?
Chegas, silencioso, armado,
coma un guerreiro á ciudade dormida.
Queimas a miña lingua cos teus beizos,
e espertas os goces,
e esta angustia sen fin
que acende o que toca
e crea unha sombra espansiva.
Subes desde o máis fondo de mín,
desde o centro do meu ser,
exército, marea.
Creces, a túa sede me afoga,
expulsando,
aquelo que non cedes.
Entre as miñas ruinas levántome,
so, espido, violado, desprovisto de min
sobre a rocha inmensa do silencio,
como un solitario combatinte
contra invisibles forzas.
Adaptación da poesía de Octavio Paz "La poesía".