Desprovisto de min

¿Porque tocas o meu peito novamente?

Chegas, silencioso, armado,
coma un guerreiro á ciudade dormida.

Queimas a miña lingua cos teus beizos,
e espertas os goces,
e esta angustia sen fin
que acende o que toca
e crea unha sombra espansiva.

Subes desde o máis fondo de mín,
desde o centro do meu ser,
exército, marea.
Creces, a túa sede me afoga,
expulsando,
aquelo que non cedes.

Entre as miñas ruinas levántome,
so, espido, violado, desprovisto de min
sobre a rocha inmensa do silencio,
como un solitario combatinte
contra invisibles forzas.

Adaptación da poesía de Octavio Paz "La poesía".