Lágrimas

- Ven conmigo Hanna.
- No, yo... creo que no va ser posible.
- Porqué no?
- Ah... porque si decidieramos irnos a algún lugar juntos, me da miedo que un día, hoy no, quizás mañana tampoco, pero un día de repente, puede que empieze a llorar y llorar y llore tanto que nada ni nadie pueda pararme, y que las lágrimas llenen la habitación y que me falte el aire y que te arrastre conmigo y que nos ahoguemos los dos.
- Aprenderé a nadar Hanna, te lo juro... aprenderé a nadar.
"La vida secreta de las palabras". Isabel Coixet.
5 Comments:
Pérdeno este tipo de citas, Revelde.
:-)
O teu blog esta óptimo. Consegui ler com alegria, andar nos arquivos, ter uns momentos agrdáveis. Depois, é como se te conhecesse. Há algumas palavras mais difíceis mas isso é um desafio. Se um dia vieres a Portugal gostava de mostrar-te o país. Escreve mais.
Moito obrigado, Joao. Gosto de ver como sen querelo a xente chega o mais adentro de min e case, coma un suspiro, aparecen na miña vida por sorpresa, obrigado polo teu comentario. Beijos
Here are some links that I believe will be interested
Your are Nice. And so is your site! Maybe you need some more pictures. Will return in the near future.
»
Publicar un comentario
<< Home